bu gece galatasaray'ın uefa kupası serüveni ile alakalı bi' belgesel izledim.

çocuktum, ama o kupayı aldığımız maçı çok net hatırlıyorum. evimizin salonunda beşiktaşlı babamla oturup sırtıma geçirdiğim marshall'lı 9 numara hakan şükür formasıyla izlemiştim popescu'nun son penaltısına kadar o geceki maçı... serüvenin öncesini; yarı finali, çeyrek finali vs bilmem ama finalde baya sevinç gözyaşı dökmüştüm henüz 7 yaşımın aklıyla...

hakan şükür benim kahramanımdı. mahalle maçlarında 9 numaralı forma ile attığım her golde "hakaaaannnn" diye uzun uzun bağırdığım yegane isimdi... kraldı... türkiye'nin gelmiş geçmiş en başarılı futbolcularından biriydi... belki de en'iydi...

şimdi, şimdi ise fetö yüzünden yurt dışına kaçmak zorunda kalmış bir terörist, galatasaray'dan ihraç edilen bir futbolcu eskisi, siyasete bulaşıp kendini, cemaate bulaşıp hayallerimizi ve hatıralamızı mahveden kişi...

futbola ve galatasaray'a ilgi duyduğum ergenlik dönemim galatasaray'daki eski dönemlerini izleyerek geçen ve kariyerinin son dönemlerini bizzat canlı izlediğim biri olarak hakan şükür'ü bir forvet olarak çok beğenirdim... canlı izleyemesem de galatasaray'ın uefa serüvenindeki gollerini izlediğimde milan'a, leeds'e (içerde ve dışarda) attığı goller hep hatırımda kalacak...

galatasaray'ın başına teknik kadroda yer alarak gelmesen dahi, keşke sadece bunlarla kalsaydın da adını ne siyasetle, ne fetö'yle hiç anmasaydık be kral...