osmanlı'nın yükseliş devrinin bir yanıyla duraklama dönemini içinde taşıdığını tarihçi anlatımı ve delilleriyle görebileceğimiz, büyümenin sorunlarıyla içten tutuşan devletin daire-i adaleti tesis edemediği durumlarda (bkz: celali isyanları) (bkz: tımar sistemi) (bkz: yolsuzluklar) (bkz: rüşvet) (bkz: iltimas) (bkz: mültezim) aşırı ve haksız vergi alımı, çok uzun yıllar süren sefer ve savaşlar neticesinde halkın ona dair tepkisini farklı boyutlardan okuyabileceğimiz bir eser. ^:beni ilgilendiren kısmı orasıydı.^

mesela hoca diyor ki;

" s.51
bütün bunlara karşın osmanlı gerilemesinin baş nedeni gene de içeridedir.
osmanlı devlet ve toplumu, 1580'lere dek, kendi sistem ve ülküleri içinde uyumlu ve dengeli görünüyordu. toplum değişimle değil, düzeni korumakla var oluyordu. imparatorluğun yönetici, yani askerî ve ulemâ sınıflarının güvenli, sürekli ve yeterli gelirleri vardı. bunların lüks eşya tüketimi artıyordu. yalnız sultan ve vezirler değil, daha az zengin olan kişiler bile büyük mimarî yapılar ısmarlıyor, vakıflar kuruyorlardı. yetmiş yıl süreyle gümüş akçe ile altın para arasındaki oranı koruyabilmiş olmak, ekonomik ve toplumsal istikramı bir göstergesidir. buna karşın, yirmi-otuz yıl sonra bütün bu göz kamaştırıcı yapı, temellerinden sarsılacaktır." ^:neden acaba^

sarayın lüks eşya tüketimi, peki.
böyle diyor hoca.

sonra o büyük mimari yapılar daha büyük mimari yapılara dönüştü ^:şu anki gökdelen/iş kulelerini de katabiliriz bak^ ve ilerleyen yıllarda lale devri'nde çıkan patrona halil isyanı neticesinde, eklenen aşırı lüks konaklar halk tarafından yakıldı.

böyle buyurdu tarih.