bir yılmaz odabaşı şiiri :

hasretin kan çanağı gözlerinde oturuyorsun
seni soruyorum hiçbirşey bilmiyorsun
hep bir çağlayan gibi senin sevdana aktım
sense sularını kaçıran bir nehir gibi uzaktın

tükenişi bir aşkın
bir nehrin tükenişine benzer
ne deniz olabildik ne de nehir kalabildik
kendin ol... kendin ol...
sen buysan başkası ol
buysan kederden öleceğim
başkası olursan da kimi seveceğim...

ne diyarbekir anladı beni, ne de sen
oysa ne çok sevmiştim ikinizi de bir bilebilsen...