iki gün önce yani doğum günümden bir gün önce çocukluk arkadaşımla buluşmuştum. görüşmeyeli iki yılı geçiyordu. ikimizde de o kadar çok şey değişmiş ki. ben onu daha farklı tanımışım, o beni daha farklı tanımış. aslında çocukken ikimiz de aynı şeyleri yaşayıp aynı şeylere üzülmüş aynı şeylere sevinmiştik. aile yapılarımız bile birbirine çok benzerdi. onun da babasıyla ilgili sorunları vardı. o bundan kurtulmanın, geçmişini iyileştirmenin yolunu dışa açılarak bulmuş bense tamamen içime dönerek... gerçi benimkine iyileştirmek de denemez, bataklık gibi oldu. söz verdim, belki yazın yurtdışına gidebiliriz. cesaretsizliğimin üstesinden birlikte geleceğimize inanıyor. önce benim kendime inanmamı istiyor tabii. olur mu be kara kız. benzer mi düşüp dizimizi yaraladığımızda birbirimize kol kanat gerişimize. dedim. o zaman yaptıysak yine yaparız dedi. her şey yeni ve yeniden başlıyor. biliyorum ve inanıyorum.