geçen ay amcamın eşi vefat etti.

amcam ve yengem 50 yıla yakın bir süredir evlilerdi. amcam emekli denizaltı albayı. işi nedeni ile zamanında ailesinden uzak kalmak zorunda olduğu gibi bir de stresli çalışma ortamı içindeydi. yengem ise 2 çocuğu büyütme sorumluluğunu üstlenen bir ev kadınıydı. bunu isteyerek mi seçti, memnun muydu bundan hiç bilmiyorum.

çok yakın değildik anlayacağınız. o yüzden günlük hayhuy içinde kavga gürültülü bir ev yaşantıları olup olmadığını pek bilmem... ya da maddi sıkıntılar yaşadılar mı... ailelerle huzursuzluk yaşadılar mı...

ama cenazede öyle bir sahne aklıma kazındı ki benim için evliliğin resimli anlatımı oldu. mezarlıkta yengem gömülürken amcam yavaşça bir taş üzerine oturdu ve öylece hayat arkadaşını son kez yolcu etti.

bundan sonra artık birlikte paylaşabilecekleri hiç bir şey yok!

benim için evliliğin tanımı bu işte... iyiyi kötüyü, mutluluğu zorluğu paylaşmak....