sadece kedi fotoğrafı olan profilimle 101 oynarken taciz edildiğimden, faturamı ödediğim yerdeki çalışandan bi saate kalmadan instagram isteği geldiğinden, arkadaşıma giden yolda yürürken beş dakikalık yolda en az beş araba tarafından korna yediğim hatta bazen laf yediğimden, otobüste yol verdiğim insan tarafından bir saatlik yolda gözünü ayırmadan izlendiğimden, daha aklıma gelmeyen bir sürü sebepten ötürü nedense hiç şaşırmadım. şaşırmamama da üzüldüm. bu ülkede veya bu dünyada belki de, yaşamak kadın olarak çok zor. geç saatte yürürken babamı arayıp bağıra bağıra konuşmak zorunda olmak çok kötü. korkup odaya kendini bembeyaz suratla da olsa atabildiğine şükretmek çok kötü. arkadaşlarının eve döndüğünden haberdar olmak için bin kere aramak zorunda olması çok kötü. genel olarak çok kötü her şey ve buna napabiliriz, ben bilmiyorum. ruh hastaları bitmedikçe hiçbir şey sanırım. çok acı.