Öncelikle ben İnönü stadında yeni açık tribünden demir korkulukları tırmanıp kapalı tribüne geçmiş bir çocuktum bunun altını çizmek isterim. Hayır yeni açığa da çift turnikeden beleş giriyordum, bu kadar yüzsüzüm. Ulu manitu beni affetsin.
Maç sırasında ben büyükleri izlerdim insan denen canlının kendisini bir şeye yüzde yüz odaklaması ne kadar ilginç olabilir, işte stad da ki abilerimiz bunu bana çok güzel gösterdi. Arkamda ki abi aynı takoz recep'e benziyor hakemin düdüğü ile beraber başladı ama abi işi biliyor önce ön sevişme tarzı ufak sitemler kör müsün? Allah cezanı versin vs. Sonra dakikalar ilerliyor ibre yukarı doğru hareketlenmeye başlıyor, ritim hızlanıyor, ulan adamın ağzında küfür evrim geçiriyor, anlaşılmaz bir hal alıyor, sonra elinde ki tesbih ve kaçak soktuğu çakmak bir anda yabancı madde oluyor, yalnız küfür konusunda çok bonkör herkese ediyor hiç adam ayırmıyor yani o sırada babası arasa ona da eder, orada bulunma amacı. Bir de alkolü çok fazla, baya fazla kaçıranlar var, onlar her şeyi kaçırıyor, çok güzel frikik golünü, son dakika golünü. Kaçırmayı hayat felsefesi yapmış netekim altına bile kaçırdı.