izmir'de yazın sonlarından bir gece... açık pencereden ve balkon kapısından içeri hafif hafif üfleyen ılık rüzgar... karşı evlerdeki tungsten lambalar pastelle boyanmış gibi yapıyor pencereleri. oturduğum odaya mahalle sesleri doluyor; bahçe sesleri, mutfak sesleri, yazın son demlerinin keyfini çıkaran insanların balkon sefası sesleri... o zamanlar trt 2 vardı; ve sinema büyüsü. film bitti, televizyonu kapattım. ne bir sorumluluğum ne de özgürlüğüme gölge düşüreceğini hissettiğim bir problemim vardı. içime yaşama sevinci doldu bir anda. işıkları kapattım. epey süre dışarıdan gelen sesleri dinledim.