çökmüş ideoloji. yarınki referandumla yerini "proleterya destekli islamofaşizm"e bırakacaktır. kemalistler maalesef kendimizi bitirdik. irtica tehlikesini küçümsedik. arap testis kokusuna hayran kesime "mollalar iran'a" derken, sadece bürokrasiye ve orduya güveniyorduk. nasıl olsa onlar sistemin teminatıydı. fakat sistem çoğulcu demokrasiydi ve en çok üreyen kazanacaktı. feodalitenin olmazsa olması nüfustur. zürriyeti çok olanın borusu öter. bu bazen asker bazen seçmen sayısı olarak bugün de önemini korumaktadır. kemalizm kendi ayağına sıkmıştır. ulusalcılık şemsiyesi dar geldi. kürt sorunu en büyük tehdit görüdü, bütün projeksiyon ülkenin bölünmesinin önüne geçilmesi üzerine odaklandı. bu arada hep olan, giderek semiren neoosmanlıcılık, arap emperyalizmi, siyasal islam halı altına süpürülmeye çalışıldı. son düzlükte yapılmaya çalışılan cahil halkı bilinçlendirmeye çalışma girişimleri fiyasko olacaktı. çünkü siyasal islam bilinçli olarak halkı cahil bırakmıştı. hatta onu gazlayıp konsolide ederek birer fedaiye dönüştürmüştü. artık bu zombilere laf anlatabilmek imkansızdı. evet, ülke göz göre göre bataklığa çekiliyordu ama buna engel olacak gücümüz kalmamıştı. şimdi olayın hem oyuncusu hem izleyeniyiz. nihayetinde birlikte batacağız. muktedirlerin yarından sonra seçmene de ihtiyacı kalmayacak ve artık onların gönlünü makarna kömürle bile almaya çalışmayacaklar. buna ihtiyaç kalmayacak.


peki bir şey yapılabilir mi? bir umut yok mu?

tüm azınlıklar birleşin. kemalistler olarak "azınlık" olduğumuzu kabullenmemiz gerek. acı ama gerçek bu.

sonrasında olası federasyon tekliflerine şiddetle karşı çıkmayın. kendiniz gibi düşünen, yaşamak isteyen insanlarla komşu olmak kötü mü? zaten gettolaşmadınız mı? sancaktepe'deki güvenlikli sitende, oranın daha önceki yerleşik halkı ile arana duvar örmedin mi? otobüste bile karşılaşmak istemediğinden işe kendi arabanla gitmiyor musun? imam hatipten başka okul kalmadığı için çocuğunu yıllık kırk bin lira verip özele yazdırmadın mı? daha dün senin karın ve kızının "evetçi" lere helal olduğunu söyleyen davarla nasıl bir ortak noktan kaldı?

bölünme korkusu...

lan biz bölüneli çok olmuş, haberimiz yok.