yapmayacaksın. çünkü pişman olacaksın. pişman olacağından yapmamalısın. pişmanlığı göze almamalısın. eğer göze alıyorsan ''ben acizim'' demeyi bilmelisin. bu durumun kefareti bu mudur, bu iki kelimeyle ''ben acizim'' diyerek ödenebilir mi!
bunca iç savaşlar, onca mücadele sonucunda yenilgiyi kabul edip en başa dönmek. hayır, hayır! bu olmamalı. hakkını vermelisin bitmek bilmeyen acılı döngünün bu sonu gelmez ıstırabın.

düşeceksin. kalmayı biliyorsun. çok korkmuyorsun ama acı veriyor farkındasın. düştüğünde de kalkıyorsun. ama her kalkış senden birşeyler götürüyor; yaşamaya dair sermayeni azar azar çekip alıyor.

şimdi beni iyi dinle. ben en son yerden kalkmayı başaran 'sen'im. artık düşmemeli yola devam etmeli ve tıpkı atlas gibi bu ağırlığı olanca gücünle taşımalısın. bu biteviye akan hayatın kısır döngüsü içinde bir güneş, bir rüzgar gibi kendini yenileyerek ve yineleyerek dik duruşunu göstermelisin. bunu başarabilecek güçtesin. sığınacağın yer aklın. sana sahip çıkacak tek yer aklın. her zora girdiğinde bunları hatırlayacaksın. kararlı bir şekilde senden daha birşey gitmesine izin vermeden aklındaki o zehri atacaksın. her attığında yeniden doğacaksın; düşüp-kalkarak değil. daha da yükselerek.
23.04.2017