Sokak köpeği.

Bir isim koymamıştım ona çünkü sahiplenilmekten hoşlanmazdım ben, onu da sahiplenmeye hakkım yoktu. Bir adı olmasındı zaten ben onu hep "oğlum" diye sevdim. Oysa iyelik eki kullanmak, daha çok bağlanmakmış.

Önceleri sokağın köşesinde görürdüm. 2 yıl oldu mu tanışalı? Bilmem. Her gördüğüm köpeğin başını okşarım zaten ben. Ama onunkini çok daha fazla okşamıştım. Sağ ön bacağı sakat çünkü, topallayarak yürüyor. O sıralar ben de topallıyordum. Ve böylece, Kemik acısını paylaştık ilk.

Sonra alıştı bana. Öyle alıştı ki beni her gördüğünde üstüme atladı, ellerimi yaladı. Yanımdan geçen arabalara havladı. Yol boyunca benimle yürüdü. Bazen ben onu fark etmezdim, hızlı hızlı yürürken elime bir şey çarpardı arkadan. Dibime kadar girmiş meğer. Bir çığlık koparır, "ulan it oğlu it" der başını ellerimin arasına alırdım. Üstümü başımı çamur yapardı bazen. "İt oğlu it". Böyle sevdim işte onu.

Kafam bozuktu bir gün kapıda karşıladı beni. Tam üstüme atlamaya yeltenirken "hoşt" dedim. Eğdi birden kulaklarını, gitti. Üç gün. Tam üç gün yastığımda ağladım. Sonra gördüm onu, özür dilerim dedim, oysa onun sevgisi hiç azalmamış zaten...

Kafasını kaldırıp, ellerime alıyorum. Gözleri o kadar güzel ki... Gözlerine bakıyorum. Oğlum... Saf sevgin için teşekkür ederim.

Yemek verdiğimde önce bana sırnaşır, bakmaz yüzüne yemeğin. Ben gitmeden yanından hayatta başlamaz. Senin karnın tok herhalde derim ama saklanınca bir köşeye nasıl yediğini de görürüm. Zayıf bir şey zaten. Sokak köpeği.

Artık her gün evden çıkarken ve eve girerken görüyordum onu. Hiç boş geçmeden, her seferinde kaşıdım kulak arkalarını, okşadım başını ve gözlerine baktım uzun uzun.
Sonra bir gün, yoktu. Sonra ikinci gün. Yine yok. Bir hafta. İki hafta...

Araba mı çarptı? Birisi mi kıydı sana? Barınağa mı götürdüler yoksa? Belki de sadece daha iyi bi yuva buldun kendine... Aldın başını gittin. Peki dönecek misin, oğlum?

Eve her gelişimde etrafa bakıyorum. Sürekli yattığın çimenlik alandaki otlar kocaman olmuş. Balkonun altı bomboş...

Bir köpek gördüm bu gece. Sensin sandım koştum bir sokak boyu. Hızlı hızlı bakındım etrafa. Sonra gördüm. Sokak köpeği. Ama sen değildin oğlum...

Ben ilk defa özlüyorum bir şeyi. Seni en son ne zaman sevdim hatırlamıyorum ama döndüğünde "it oğlu it neredeydin ulan?" diye kızacağım sana. Hem de çok kötü kızacağım. Neredesin ulan it oğlu it?

edit: nihayet buldum bir fotoğrafını.