"ger dese fuzuli ki güzellerde vefa var,
aldanma ki şair sözü elbet yalandır."

şimdi şair sözü yalansa o zaman fuzuli'nin sözü yalandır ve aldanmamak gerekir. bu durumda fuzuli yalan söylemekte olduğuna göre güzellerde vefa yoktur.

fuzuli yalan söylediğine göre şair sözü doğrudur ve fuzuli doğruyu söylemektedir. bu sefer dizedeki önermeye inanırız ve tekrar en başa dönmüş oluruz.

fuzuli reyiz döktürmüş resmen.

ekleme: üstad konuştu, paradoks değilmiş :)