norveçli kaşif roald amundsen'e kaybettikleri güney kutbunu keşfetme yarışının dönüş yolunda elleri ve ayakları donan, arkadaşlarını geciktirmemek ve onlara yük olmamak için bir kar fırtınası sırasında onlardan ayrılıp kendini ölüme atan ingiliz yüzbaşı.

bu ingilizin hazin sonunu, ingiliz ekibinin lideri robert falcon scott'un notlarından aktarmak isterim. "... bu defteri bulacak olanlara şunu bildirmek isterim. oates'in en çok düşündüğü kişilerden biri annesiydi. ancak, ölümünden az önce mensup olduğu alayın, alaydaki arkadaşlarının ölümü nasıl yiğitçe karşıladığını öğrendiklerinde kendisiyle iftihar edeceklerini düşünerek teselli buldu. onun cesaretine tanığız. haftalarca hiç şikayet etmeden büyük acılara katlandı. sonuna kadar dayandı. bütün gece bir daha uyanmamak ümidiyle yattı, fakat sabahleyin yine uyandı. dışarıda kar fırtınası vardı. 'dışarı çıkıp bir süre kalacağım' dedi ve çadırdan çıktı. evet, o fırtınada dışarı çıktı ve onu bir daha hiç görmedik. şunu da söylemeliyim: hasta olan arkadaşımızı son ana kadar terk etmedik, yanından ayrılmadık. fakat bedbaht oates çadırdan çıkarken ölmeye gittiğini hissetmiştik. onu caydırmaya çalıştık ama engel olamadık. bizim de ölümü onun kadar cesaretle karşılayabilmemizi ümit ederim. zaten sonumuzun geldiği, ölümümüzün pek yakın olduğu da muhakkak..."

gerçekten de scott ve geri kalan tüm ekibi şiddetli kar fırtınaları nedeniyle oates'ın çıktığı çadırdan hiç ayrılamamış ve orada donarak ölmüşlerdir.