1. sana bir tanrı getirdim

    hani o iki kişilik dünyalar bizimdi
    hani sen iyiydin
    halden anlardın
    hani sen git demiyecektin bana
    ve ben herşeye rağmen gelecektim
    içimde bir umut
    ellerimde olgun meyvalar
    dünya nimetleri
    gözlerimde yanıp yanıp sönen bir pırıltı
    ama ne sen gel dedin
    ne de ben gelebildim herşeye rağmen
    aşkımız ayrılıklarla başladı

    deli dolu akan nehirlerden tas tas sular içtik
    öyle ateşlerle doluydu yüreklerimiz öyle tutkundu
    karlı dağların serinliğinde uyurduk geceleri
    deniz fenerinin ışığında yıkanırdık
    köpükten bir çalkantıydı içimizde zaman
    ne yana baksak denizdi, maviydi, ışıktı
    sonra bir çaresizlikti zifir
    akıntıya kapılmış gemiler gibiydik

    bir org çalınır gibi yanıbaşımızda
    öyle kendinden geçmiş, öyle başıboş
    öyle derin duygular içindeydik, anlatılmaz
    sarhoş rüzgarlara bıraktık kendimizi
    aldığını geri vermez dalgalara
    görmediğimiz ülkeler gördük gün doğusunda
    tatmadığımız yemişlerden tattık; günahkar olduk
    alevden bir tasta eridi günler
    bir cehennem ateşiydi aşk içimizde
    hiç sönmeyecekmiş gibi yanıyorduk

    tutsaklığımız nasıl başladı bilinmez
    paslı demir kapılar kapandı üstümüze
    taş duvarlarda kayboldu boğuk seslerimiz
    çaresizliğimizi bize aynalar söyledi, inanmadık
    kuşatıldık ansızın kederle, ayrılıkla
    aman vermez karanlıklar sardı dört yanımızı
    yalnızlık bir ağrı gibi çöktü başımıza
    uyuduk bir daha uyanamadık

    şimdi bir kutup var sana çeker beni
    bir kutup var senden öteye
    ben onun için böyle ortalıklarda kaldım
    dağ yollarında, caddelerde, sokaklarda
    onun için bulup bulup yitirdim seni
    hangi kapıyı çaldıysam sen açtın bana
    hangi gözümü yumduysam seni gördüm
    zamandın, zamandan öte bir şeydin
    yıllarca bir meşale gibi yandın uzaklarda

    bu manyetik alanda boğulmam senin yüzünden
    bu zincirleri sen vurdun ellerime
    sen getirdin bunca karanlıkları
    al şunu mum yak
    korkuyorum
    bir taş aldım attım denize
    günahlarımdan kurtuldum
    alfabenin yirmisekizinci harfindeyim
    öteye gidemem
    itme beni

    benim de bir insan tarafım vardı
    bakma böyle kötü olduğuma
    benim de dileklerim vardı
    benim de bir beklediğim vardı yaşamaktan
    yeter artık vurma yüzüme çirkinliğimi
    her gün bir kadın ağlar benim yüzümde
    büyük dertler için benim ellerim
    anlamıyor musun
    sen sevildiğin için güzelsin bu kadar
    ben sevilmediğimden böyle çirkinim

    bütün kötü yerlerde ben korkarım
    biliyorum
    bir hayvan leşiyim öleli kırk gün olmuş
    fabrika bacalarında bir kara dumanım
    zehirim akrep kuyruklarında
    kötüyüm sevemediğin kadar
    öyle fenayım
    kapanmış bıçak yaralarında
    bu pis çöp tenekelerinde unut beni
    unut artık
    bayat bir ekmek gibi
    çürümüş bir elma gibi

    sarı badanalı evlerde kazanlar kaynar
    sarı badanalı evlerde günahlar işlenir her gece
    sarı badanalı evlerde ölüler yıkanır
    sarı badanalı evleri sev biraz
    bu evlerde zaman benim akşamlarımdır yitirilmiş
    bu kazanlarda benim gözbebeklerimdir kaynayan
    bu sarılarda benim yüreğim bir ölür, bir dirilir
    anladım
    bu dünyada benden başka kimse yok beni anlayan

    tosca'dan bir arya hatırlıyorum şimdi
    sus biraz
    ensemde bir akrep yürüyor
    bırak yürüsün
    sabaha asacaklar beni
    dokunma
    yedi canım vardı, ikisi gitsin
    bunca ölümler az gelir bana

    kalbimi yardım
    bir damla kan aktı
    kutuplara kar yağıyordu
    üşüdüm
    failatun vezniyle seni çağırıyorum
    bana imbiklenmiş yeşilliğini getir
    dur gitme
    beş kuruşum vardı kaybettim
    dur gitme
    isırgan otlarından kurtar beni

    deniz analarının gözlerini çaldım
    sana bakmak için
    güneşi üçe böldüm
    al biri senin olsun
    yüzümde beş bıçak yarası var
    bir de sen vur
    barut kokusunu severim
    bir portakalı dilim dilim soy
    acıktım
    tut ki ben yoğum artık yeryüzünde
    tut ki bir marul yaprağıydım
    öldüm

    al şu serçe parmağım sende kalsın
    ben kötüyüm
    allahsızım
    korkunç çirkinim
    ben seksensekizinci tul dairesiyim
    sağ gözümün üç kirpiğini kestim
    al
    ben lanetlendim

    chopin'in cenaze marşı çalınıyor
    ölüler ayağa kalktı
    görüyor musun
    şu soldan ikinci benim
    senin yüzünden öldüm
    şimdi seni getiriyorlar karanlığıma
    ağlıyorum
    biraz sev beni
    gül biraz
    yaklaş biraz
    seni affediyorum

    kuşkonmaz dallarına astım kendimi
    sedir ağaçlarına gül yapraklarına
    başımı taşlara vurdum
    gözbebeklerimde büyük camlar parçalandı
    tanrısal duygular içindeydim
    bütün tanrısızlığımdan uzakta
    bir kemiklerinin sertliğini aldım
    bir teninin aklığını
    sonra sıcaklığını dudaklarının
    gel bak
    sana bir tanrı getirdim
    gel bak
    bir tanrı yarattım senden

mesaj gönder