kadınlara pembe taksi, vagon otobüsün değil taciz edenlerin yargılanması gerektiğini anlamayan anlamak da istemeyen eril devlet aklının bir ürünü olan uygulamadır.

bu uygulamalar ile gittikçe artan ve cezasız kaldıkça daha da arsızlaşan kadına yönelik şiddet ve taciz vakalarında erkek aklanmaya kadın da suçlanmaya devam edecektir.

ayrımcılık ve tacizde pek çok dünya ülkesiyle yarışan türkiye'de bu ve benzeri uygulamalarla kadınların başına gelebileceklerden biri -ki bence en başta yer alan olay şu; pembe vagon yerine normal! vagona binmeyi tercih eden kadınların maruz kalacakları taciz ve tecavüz olaylarında bizatihi suçlu durumuna düşürülmesi. olası taciz ve tacevüz vakasında suçlu erkeğin " binmeseydi kardeşim bu vagona, kendi vagonuna binsin alla alla" minvalinde açıklamalarla cezasının hafifletilmesi, hatta yargılanmaması. şaşırdık mı peki?

mısır, iran, hindistan, japonya, brezilya gibi bazı ülkeler trenlerinde ve metrolarında sadece kadınların kullanabileceği vagonlara yer vererek ve bazıları da yoğunluğun olacağı iş giriş-çıkış saatlerinde kadınlara ayrı bir kısımda yolculuk imkânı sağlayarak bu soruna çözüm bulmayı ummuş, pek çoğu da bu uygulamadan vazgeçmiştir. çünkü bu çözüm yolu işlerliği tartışılacak bir yol olmakla birlikte kadınların toplumsal hayattan koparılmasına ve ikinci sınıf vatandaş muamelesi görmesine olanak tanıyor ki bu da uygulamayı rafa kaldırmamız için yeterli bir gerekçe. bu uygulamalar, mağduru uzaklaştırarak koruma altına almayı amaçlayan ve istismarcıyı kendi haline bırakalım mantığına sahip uygulamalar.

kadın cinayetleri işte tam da bu yüzden politiktir. kadına yönelik şiddet, taciz, tecavüz ve benzeri olaylarda kadının giyimi, konuşması, ağzındaki sakızı, yaşantısı, mesleği etkenmiş gibi kabul gördüğü sürece değil pembe taksi, pembe galaksi yapsanız da sorunlar çözülmeyecek, bu da böyle biline...

ha bir de...alışın her yerdeyiz....