eğitimim boyunca çeşitli asistan ve uzman doktorların yanında polikliniklerde durdum her bölümden çeşit çeşit doktor ve hasta iletişimine tanık oldum. biz denek değiliz diyen hastayı da gördüm. bir annenin ölüm tehlikesi altındaki çocuğu için; o benim problemim değil demesine de sahit oldum. devletin 100.000 liralık ilaç masrafını karşıladığı hepatit c hastalarının, kendi tedavilerini kafalarına göre kesip devletin parasını heba edişini de gördüm. poliklinik kapısı önünde doktora sövüp içeri girdiğinde şirinlik yapanları, kız çocuklarına hayvan gibi davranan anneleri de gördüm. örnekler elbette çoğaltılabilir.
peki ne yapmalı o anneyı tebrik mi etmeli. tedavisini kesen hastaya madalya mı takmalı. yoksa azarlamalı mı?
hayır bu kadar basit değil.meselede bu değil. anlatmak istediğim okuduğunuz fakültelerin ya da sosyal çevrenizin dışında bir dünya olduğu. siz bunun farkında olmayabilirsiniz, insanların iç yüzünü bilmek zorunda da değilsiniz. kimse böyle bir acıyı deneyimlemek zorunda değil. ama en azından ahkam kesmeyin be kardeşim bilmiyorsunuz işte, insanoğlunu tanımıyorsunuz. şunu bir kabul edin artık.