ehliyet almadan once her bos zamanimda araba suruyordum, pratik yapiyordum. direksiyon dersi alirken de hemen hemen her gun arabanin tepesindeydim. araba surmeyi sevdigim icin ve ilgim de oldugu icin direksiyon dersleri haricinde de surekli kullaniyordum. sinavlari basardim ve cuma gunu ehliyetimi aldim. aklima geldikce cuzdanimdan cikartip sariliyorum.(*:evet boyle hastalikli bi araba sevgisi)

ama arabamizi satmak durumunda kaldik daha dogrusu hala satista, satilmasini bekliyoruz. bu sebeple de babam arabaya yanastirmiyor. icim gidiyor sozluk. yag gibi yollar goruyorum, ver biraz sureyim diyorum, dinlemiyor bile..

ehliyetimi almadan once daha cok araba tepesindeydim, daha cok trafige cikiyordum. ehliyetimi aldim, arabanin yakinindan gecemiyorum!

sanirim ilk anarsikligim araba kacirmak olacak. ya da ilk hirsizligim. arabayi kacirip sabaha kadar surecegim!

babama soyleyince kiziyor, careyi burada buldum:(