bir nar ağacı var burada,üzerinde olgunlaşmamış narlar,gelip gidip izliyorum üzerindekilerini,meyvesini,çiçeğini.
arada fark ediyorum,aslında içten içte istiyorum ki dalından koparayım,arada engel çengel olmadan dokunayım, istediğim an avucumun içinde olsun.
fakat sevgi tam da bunu önleyen şey olsa gerek.

sen sevdiğinle kurduğun ilişkide bir öznesin, kendi düşüncesi ve arzusu, ve kendince "hakkı ve sorumluluğu" da olan bir özne.
ancak kurduğun bağ, sevileni olduğu yerden,olduğu şeyden koparıp kendine ayırmaktan bambaşka bir şey olmalı.
sevdiğini senden bir parça yaptığını iddia ettiğinde,insanca(evet "pek insanca") hırsınla onu avucunda tutmaktan ve yıkıcı sonuçları olan bir kendine tabi etmeden  başka şey olmayacak bu.
işte sevgi sen dalların bu yanındayken, dalında olgunlaşmayı bekleyen narı öylece izleyebilmek galiba.
ya da başıma güneş geçti, konuşuyorum öyle.