herakleitos'a göre, akla gelebilecek herhangi bir şey -kendisi katiyen var olan deyimini kullanmaz zira sanılan anlamda var oluşa inanmaz; var oluş bir yalandır ona göre- tam olarak bir çatışmanın eseridir.

her şey zıttından doğar.

iyilik olması için kötülük, kötülük için de iyilik zorunludur.

herakleitos, çatışma sözcüğüne önceki filozoflar gibi 'kaotik' bir gözle bakmaz. ona göre çatışma ayırır; çatışma sınıflandırır; çatışma yerine koyar. çatışma biriciktir ve çatışma var edendir.

bu açıdan, yine akla gelebilecek her türlü 'şeyin' bilgisini, çatışma kelimesini kullanarak anlatabileceğini söyler. buna göre birlik;
"kendi içinde çatışan şeylerin uyuşmasıdır; tıpkı ok ile yay arasındaki uyuşma gibi."