dun siddetli bir ic burulmasi, bulanti ve bunalti ile basbasa kaldim odamda. suslenip guzel kiyafetler giyinip sokaklarda gezebilecegim, en azindan bu enerjiye maksimum miktarda sahip oldugum su genc yasta ve bos zamanda yataklara dusup duvarlari izlemek pek hos olmasa gerek.
bir cikar yol lazim. ama ne? arkadaslardan mi gecer bu yol, sevgililerden mi, aileden mi yoksa aileden kacabilmekten mi? cunku benim yolum benden gectikce sadece duvarlara bakiyoruz, sessizce, kan kaybeden bi hasta gibi.