iö 341 yılında ege'deki sisam adasında doğmuş, hayatının çoğunu, neredeyse bir idol haline geldiği atina'da geçirmiştir. bir grup öğrenciyi çevresine toplar ve onlarla komün hayatı yaşar. gruba kadınlar ve köleler de dahildir. bu eski atina'da oldukça nadir görülen bir durum olduğundan, ona neredeyse tapan takipçileri dışında pek seveni yoktur.*

müritlerine bahçeli bir evde eğitim verdiğinden, okulu 'bahçe' olarak bilinir. öncekilerden farklı olarak; felsefenin pratik olması, insan hayatına direkt dokunması gerektiğini düşünmüştür. ona göre felsefe dokunduğu insanın hayatını değiştirmeliydi. bahçe'de ona katılanlara felsefeyi sadece öğrenmekle kalmayıp hayatlarının bir parçası yapmalarını öğütlemiştir.

epikuros'a göre hayatın anahtarı, hepimizin aradığı şeyin haz olduğunu fark etmektir. daha da önemlisi, mümkün olduğunca acıdan kaçınmamızdır. bizi harekete geçiren budur. yaşamınızdan acıyı çıkarmak ve mutluluğu artırmak yaşamı daha iyiye götürecektir. o zaman yaşamanın en iyi yolu şuydu: sade bir yaşam tarzı benimsemek, etrafınızdakilere nazik olmak ve dostlarınızın çevrenizde olması. bu şekilde arzularınızın çoğunu tatmin edebilirdiniz. elde edemeyeceğiniz bir şeyi de isteyip durmazdınız. bir konak alacak paranız yoksa, konak sahibi olmak için umutsuz bir dürtü duymanın da yararı yoktur. bütün hayatınızı, muhtemelen ulaşamayacağınız bir şeyi elde etmeye çalışarak harcamayın. sade bir şekilde yaşamak çok daha iyidir. arzularınız basitse, onları tatmin etmek kolaylaşır ve ilgilendiğiniz şeylerden keyif almak için zamanınız ve enerjiniz olur. bu epikuros'un mutluluk tarifidir, çok da mantıklıdır.*


epikuros'un mezar taşında şunlar yazar:

''ben varsam, ölüm yok; ölüm varsa, ben yokum.''

(*) = alıntılar nigel warburton'a aittir.