ailemden ayrı istanbulda aşure ayında hep hüzünlü olurdum; çünkü annem öyle güzel yapar tüm mahalleye dağıtırdık. dağıtması ayrı bi telaşlı keyifli olurdu. bende kafaya koydum annemden gördümya yaparım heralde diye giriştim. üniveristede ikinci yılımdı ilk denememdi baya abartmıştım tencereler küçük zaten 3 tencere çıktı. önce apartmana sonra tüm arkadaşlarıma dağıttım herkes bayıla bayıla yedi çok akıllıca üretilmiş bir tatlı. o zamanlar sevgilim candan öte canımıniçi de hayattaydı ilk yılımızdı ne güzel günlerdi bi daha öyle mutlu yıllarım olamayacak herşeyimi kaybettim. artık o eskiden yapılan dağıtılan aşurelerin benim için tadı kalmadı öylesine yapıcam bu yıl yine dağıtıcam ama o içimdeki çocuksu telaş kalmadı.