okuduğum boş kitaplardan biri. yani tamam, bir şeyler söylüyor ama bunları bu şekilde tabldot halinde okuyup almak yerine, bu kitaptan hem edebi hem de içerik anlamında daha düzgün şeyleri okuyup da bu kitapta anlatılanları kendin düşünüp sorgulamak çok daha iyi bence.
mandra filozofu' nu izleyip de(o filmde bile can yücel adına uydurulmuş dizeler vardı) hayatı sorgulayan insan ne kadar zavallıysa gözümde, bu kitabı okuyup da ''hımm'' moduna giren herkes o kadar zavallıdır işte.
genel bir çerçeve içinde değerlendireyim önce; bu tarz kitaplarla ilgili bir komplo teorim var benim. bir kere bu kitap, kişisel gelişim kitabı kategorisine girer benim nazarımda. bu kişisel gelişim kitapları da -yine bana göre- din ile zapt edilen zümrenin dışında kalanları zapt etmek üzerine ortaya çıkarılmıştır. modern bir tür dindir onlar da. sevgi? içimizde. eşya? çok eşyaya gerek yok. tanrı? tanrı sevgidir. elindekinin değerini bil falan der durur hepsi. bu düşünceye itirazım yok, itirazım elimizdekilerin değerini anlamak için kullanma kılavuzu ihtiyacı yaratılması ve o kullanma kılavuzlarının da güzel paketler, abartılı yorumlar eşliğinde bize sunulması. kişisel gelişim kitapları bunu böyle yap, şunu şöyle yap derken bu kitap da bu kez olayı tersten ele alıp o böyle yapıyor ve mutsuz, bu şöyle yapıyor ve mutsuz diyor. katıldığım yönler elbette var lakin bir o kadar da temelsiz, bilgisiz bölümler mevcut kitapta. hele bir yerinde ‘’ne yapcan uzayda, ben sana söyleyem uzayı’’ diyen, ‘’ingilizceyi napcan, mezarda geçmez, kabirde geçmez’’ diyen cübbeli ahmet hoca kafasına bürünüyor anlatıcı ve özetle düşünme, sorgulama diyor ki bu noktada kendisiyle zıt kutuplardayız tam anlamıyla. bir konuda haksızlık ediyorum elbette. bu kitap muhtemelen benzerlerinin pek çoğundan daha önce yazılmış bir kitap, bunu atlamamak gerekiyor.
cinsellik konusundaki saptamaların çoğu temelsiz ve yetersiz. elbette kitabın böyle bir iddiası yok, hatta aksine, önsözde yazar bu kitabın bir yerlinin gözünden modern toplumun görünümünün o yerlinin basit hatta saf bakış açısıyla anlatımından ibaret olduğunu, gücünü buradan aldığını söylüyor. derin analizler yok. herkesin gözünün önünde duran ama modern dünyanın etkisiyle göremediği şeyleri görüp de herkesin anlayacağı kadar basit bir dinle anlatıyor kitap. ne var ki bir lise öğrencisi için etkileyici olabilir tüm bu anlatılanlar. anlatılan şeyleri kendi kafanızda sebep sonuç ilişkisi içerisinde değerlendirebildiğiniz an bütün büyüsü kayboluyor kitabın, zaten bilmediğiniz hiçbir şey de söylemiyor kitap size. bu bakımdan geç okuduğum bir kitap oldu belki de ama genel olarak boş buldum kitabı.
zaten genel olarak modern insan eleştirisinden de sıkılmaya başladım artık. yani hala eleştiri yapılması bana komik geliyor. bence yapılabilecek eleştirilerin hepsi yapıldı, şimdi varsa çözüm üretmek gerek, yoksa da sürekli aynı eleştirileri tekrar edip avunmaktansa baudelarie’ nin avunma yöntemini kendime çok daha yakın buluyorum ben;

‘’omuzlarınızı ezen, sizi toprağa doğru çeken zaman’ın korkunç ağırlığını duymamak için durmamacasına sarhoş olmalısınız.

ama neyle? ...

şarapla,
şiirle
ya da erdemle,
nasıl isterseniz.
ama sarhoş olun...

ve bazı bazı, bir sarayın basamakları, bir hendeğin yeşil otları üstünde, odanızın donuk yalnızlığı içinde, sarhoşluğunuz azalmış ya da büsbütün geçmiş bir durumda uyanırsanız, sorun, yele, dalgaya, yıldıza, kuşa, saate sorun, her kaçan şeye, inleyen, yuvarlanan, şakıyan, konuşan her şeye sorun; “saat kaç?” deyin. yel, dalga, yıldız, kuş, saat hemen verecektir yanıtı size: “sarhoş olma saatidir! zamanın inim inim inletilen köleleri olmamak için sarhoş olun durmamacasına!.. şarapla, şiirle ya da erdemle, nasıl isterseniz...”