içimde, kocaman bir boşluk...yüzyıllardır kayıptım sanki, döne dolaşa her sokakta, her köşede, her kıpırtıda ve her seste kendimi arıyordum, kendimi onların gürültüsüne, rengine ve şekline bulaştırarak... beni benden almışlar da aralarında bölüşmüşler gibi, hızla eksilmeye başlıyordum. insan insanı eksiltir, diye düşünüyordum nasıl çoğaltırsa...
hasan ali toptaş sonsuzluğa nokta