öncelikle şunu söylemek isterim kitapların olay örgüsü ile konuşmak istemem okuyacak olanların alacağı tadı azaltmasını istemem. onun dışında gerçekten en güzel hikayesidir ayfer tunç'un, bir iki satır okumaya başlayınca, akıp giden tanımlamaları ve edebi tarafı ile içine çekiyor insanı. öyle ki bir bakıyorsunuz hikaye bitmiş. bir deliler evinin yalan yanlış anlatılan kısa tarihi adlı kitabında biraz kafa karıştırıcı olan karakter örgüsü (fakat oda çok güzel dikkatle okunması gereken bir romandır), bu hikayede çok açık ve netti. aziz bey belkide hepimizin hayatında bir amca, bir enişte, belki bir komşu olabilir fakat dışarıdan acıyarak baktığımız, iç dünyasında neler yaşadığını bilmediğimiz haldeki bu adama, empati yaparken ve böylede güzel anlatılır derken de buluyorsunuz kendinizi.