1) yerli filmlerin işlediği konular neden hiç değişmiyor?

aşk, romantik komedi, sosyal medya fenomenleri(!) tarafından canlandırılan aptalca karakterler, sürekli birbirini taklit eden korku filmleri.. elbette "arz-talep" meselesi önemli ancak bu şekilde türk sineması bir kısır döngünün içinde debelenip duruyor. bu döngüden çıkış yolu nedir sizce?

2) sinema salonlarının tekelleşmesi (cinemaximum) hakkındaki görüşleriniz nelerdir? yönetmenleri ve senaristleri ilk soruda belirttiğim şekilde film yapmaya iten nedenlerden biri de bu değil midir?

3) yurtdışında türk sinemasının bilinirliği ne durumda?