uzun ve boş bir günün akşamında loop'a alıp sözlerini çevirme çabasına giriştiğim, kanımca 20. yüzyılın en mükemmel sanat eserlerinden biri olan pink floyd harikası. bu çabamın meyvesini de aşağıya iliştireyim.

gençken yaşadığımız o yerin ufkunun ötesinde
mucizeler ve mıknatıslar dünyasında
düşüncelerimiz durmaksızın, sınır bilmeksizin ve başıboş dolanıyordu
ayrılık çanları çalmaya başlamıştı

o uzun yol boyunca ve bataklık yolunun altında
buluşuyorlar mı hala o yol ayrımında?

eski püskü bir grup vardı ayak izlerimizi takip eden
zaman düşlerimizi çalmadan önce kaçan
ardında bizi yeryüzüne bağlamaya çalışan sayısız küçük yaratığı bırakarak
yavaş bir çürümeden ibaret bir yaşam için

çimler daha yeşildi
ışık daha parlaktı
dostlarca kuşatılmış
mucize gecelerinde

arkamızda parlayan köprülerin közlerine bakıyoruz
öbür tarafın ne denli yeşil olduğuna dair bir görüntü yakalamak için
ileri gidiyoruz ama uykumuzda geri dönüyoruz
bir akıntının gücüne kapılarak
yüksek irtifada açılmış bir bayrakla
o hayali dünyanın baş döndüren yüksekliğine ulaşıyoruz

ebedi hırs ve tutkuyla dolmuştuk
hala tatmin edilememiş bir açlık vardı
bitap düşmüş bakışlarımız hala ufukta geziniyordu
oysa ki çok kez yürümüştük bu yolda

çimler daha yeşildi
ışık daha parlaktı
tatlar daha güzeldi
mucize geceleri
dostlarca kuşatılmış
şafağın sisi parlıyor
su akıyor
sonsuz bir nehirde

sonsuza dek