çok klişe olacak ama kendimden dahil herkesten istemsiz kaçıyorum, hoşlandığım kişilerden köşe bucak kaçıyorum, bazen yalnız kalmak istiyorum bazen kendime katlanamıyorum. dün mesela bebek sahilinde gece iki saat boş boş yürüdüm soğuk ve deniz sesi özellikle boğazın ışıl ışıllığı çok hoşuma gitti.
sevilmek istiyorum ama sevgi gördüğüm an kaçıyorum arkadaşlarım saçlarımı okşayınca çok hoşuma gidiyor ama birinden ilgi görünce aksi yöne koşuyorum bu yabaniliğim ne zaman geçecek keşke bilsem