devrim olarak adlandırılır aslında insanlığın en büyük hatasıdır. bu devrim en çok buğdayın işine yaramıştır. önceden yüzüne bakılmayan bitki için savaşlar verilmiş büyük bir değişim geçirilip etrafında toplanılmıştır. biz buğdayı değil buğday bizi evcilleştirmiştir. rahatlamamışlar aksine daha çok çalışmak daha çok efor sarf etmek zorunda kalmışlardır. hastalanmışlar, kadınlardan üstün oldukları yanılgısına düşmüşler, avcı-toplayıcı hayatı yaşarken beyinlerindeki bilgi fonksiyonlarını daraltmışlardır çünkü gittikleri bölgeleri zihni olarak tasarlamaları gerekiyordu, mevsimsel döngüleri, hangi gıda zehirli hangi gıda ilaç olarak kullanılabilir bunları bilmeleri gerekliydi ama yerleşik yaşama adapte olarak bu güdülerini de sınıflandırdılar ve bunları sadece bir bitki için yaptılar. 19. yy bilim adamları tarım devrimiyle insan zekasının daha çok geliştiğine inandı aslında tam tersi olmuştu.
daha tek tip beslendiler, sınıfsal ayrımlar ortaya çıktı, dış etmenlere karşı daha savunmasızlaştılar ve buğdaya göre yaşamlarını sürdürdüler açlıkla sınandılar topraklarını korumak için büyük savaşlar verdiler. bir süre sonra soğuğa ve vahşi hayvanlara karşı daha dayanıklı hale geldiler ve evrime katkı yapıp tür devamlılığını sağladılar. kadınların ömrü kısaldı, avcı-toplayıcı atalarına göre insanların bağışıklık sistemlerinin güçlülüğünü yitirdi. ama tarım devriminden en çok etkilenen hayvanlar oldu, insanlar bitkileri ve kendilerini korumak için onları katletti, uysal olanları çiftliklere aldılar, savaşta güç sağlayabilecekler sürüye katıldı ve gerisi yok olmaya mahkum edildi.
not: yeni kazılar yerleşik hayatın tarımla değil de din için yapılan tapınaklardan kaynaklanabileceğini öne sürmüştür.