öhöm öhöm,

öncelikle haftanın konusunu söylemeden önce söylemek istediğim birkaç unsur var.

bütün fotoğrafları özel buluyorum. fotoğraf, bir başkası tarafından anlamsız gelse de, fotoğrafı çeken kişinin aklında ve yüreğinde bütünleşmiş şeylerin nesnelerle somutlaştırılmış hali olması, biricik kılıyor. çünkü sana aittir. seni anlatır. senin düşüncen, senin duygun, senin fikrin, senin yaşantılarından doğmuş bir parçandır fotoğraf. bu yüzden fotoğrafların yarıştırılmasını tasvip etmiyorum. bir derecelendirme kategorisine sokulmasını da. kimsenin fotoğrafı, kimsenin fotoğrafından daha iyi değildir. bir fotoğrafın tekniği ve içeriğini tartışabilmek için yahut eleştirebilmek için öncelikle ortada bir şey var olması gerekir. yıllardır katlanarak gelmiş fotoğraf tarihin aşamalarını bilip ondan sonra günümüzün fotoğraf algısı üzerinde bir çift kelam edebilelim. ki youreads'in böyle bir talebi olsa bile bunun tartışılacak, eleştirilecek yeri burası değil sanat kurumlarıdır yahut bu sanat alanında kafa patlatmış hocaların masasındadır.

youreads eş zamanlı fotoğraf çekimi, bizim için bir soluklanma basamağı. tıpkı ev işlerinden, aile işlerinden bunalmış teyzelerimizin altın günü yapması gibi. bizim de altın günümüz fotoğraf olsun. dedikodumuzu yapalım. çayımızı içip kısırımızı yiyelim. sonra da koynumuzda sakladığımız keseleri çıkarıp gösterelim fotoğraflarımızı. birbirimize dokunalım.

gelelim, bu haftanın konusuna. herkesin bir penceresi vardır. kimisi pencere kenarından seyreder etrafı, kimisi halısını çırpar penceresinden, kimisi yoldan geçen bir yakışıklıya/güzele ıslak çalar penceresinden sarkarak, kimisi hayalidir, kimisinin kapısıdır. kimisinin yoludur, kimisinin yolculuğu. neticede her birimizin kendine özgün bir penceresi vardır. gözleriniz pencereniz olsun. pencere yaklaşımınızı, pencereden dışarıyı nasıl gördüğünüzü, hayalinizi, neler istediğinizi... yaşamın her bir köşesinden bakar bize. somut yahut soyut hiç fark etmez pencerenizi anlatan fotoğraf/fotoğraflarınızı beklerim.

"5. Hafta - Pencere"

Annemin, anneanneme ilk kez sarıldığında annesine verdiği çiçekti. Anneannem de genç kızlığında düğün hediyesi olarak verilen bardağına yerleştirdi. Anneanne penceresi çok şeydir...

anneanne penceresi