içinde ufacık da olsa ciddiyet barındırmıyor. her şey ustalıkla hazırlanmış bir şaka gibi komple. daima bir şeyi arıyormuşuz da bulamıyormuşuz hissi, manidar tesadüfler, tanrının bir şey anlatmak istediğine dair düşünceler, en beklemediğin anda gerçekleşen yıkıp geçen hatta bazen geçmeyi bile beceremeyen şeyler.
her şeyden uzak, kendimden bile uzakta yaşayabilsem keşke. bitkisel hayatta ama ormanın içinde olan bitkisel hayatta..
şaka gibi her şey. en basitinden köpek gibi çalışıp didinsen dilediğin yerde olmana bir adım kala ölüp gitsen o ana kadar yaşadığın hayatın hiiiiçbir manası yok. yaşamadın ki. hedeflerin uğruna çalıştın yaşamak değil o.
insanın yaşamak istediği hayat için çalışması takdir edilecek bir şey tamam ama bunun sonunda istediğini almak değil sahip olduğun her şeyi kaybetmek de olabilir. çok büyük bahtsızlık olurdu. adaletsizlik olurdu başkasının sahip olmak için deli gibi uğraştığı hayatın içine doğan şanslı insanlar da var. neyse işte dediğim gibi, insan yaşamak istediği hayat için yine uğraşsın çalışsın. ama artık çalışmaktan bıktığı yerde -artık ne kadar emek biriktirdiyse- ona seçim şansı sunulsun. ya bu hayatına devam eder ve sonunda hedefine ulaşıp ulaşamayacağını görür ya da biriktirdiği emek neticesinde istediği yaşamı seçer. böyle olsaydı çok büyük hevesle uğraşırdım bir netice elde etmek için. ama mevcut düzende canımı sıkan çok şey var en ufak pürüzde en küçük bunalımda ne için uğraşıyorum lan ben yarın ölsem n'olacak moduna girip yatağıma saklanıyorum. intihara meyilli değilim hayat çok zor. yaşasan bi dert, yaşamasan bi dert. üf