bir odanın sınırları içine hapsolmuşken dünyaya sahiptim çünkü içimde öğrenme hevesi, kendimi mutlu edebiliyor olmanın farkındalığı vardı. şimdi bir ülkenin sınırlarına sahibim ama ilerleme isteğim yok. bir çeşit intihar olmalı bu. evet, muhakkak. kendimizi öldürüyoruz, zâten yaşamak iddiasında değiliz de yine de altı çizilsin. gerçekten yaşamıyoruz biz. yaşamak dediğin de her ne ise, o da tartışılır.