Okuyup bitirdiğim zaman, "bunu yazan keşke çok yakın bir arkadaşım olsaydı da canım her istediğinde onu telefonla arayıp konuşabilseydim!" dediğim kitaptır. Okumadan önce, ortalığı kokutacak filan sandım ama hiç de öyle çıkmadı. Bir ergenin manyaklıkları filan anlatılıyor. Gerçi bu tür zırvalıklar beni hasta eder ama bayağı iyi bir kitaptı. Her neyse, bu ergenin çenesi epey düşük. Tanrı'm, ergen zevzekliklerinden nasıl da nefret ederim. Bazen okumaktan sıkıldım, kalkıp pandomim yapmaya başladım, gırgır olsun diye. Aslında pandomimden filan anlamam ama o yetenekli herifleri taklit edip durdum. Bendeniz acayip gösterişçiyimdir. Her neyse, kitaba ara verdikçe bu lanet ergeni daha çok özlemeye başladım, üşütüğün mizah duygusu fena sayılmazdı. Herif öyle afili laflar yumurtluyor ki anlatsam bana inanmazsınız. Yemin ederim, çok matrak bir herif, hani şu acayip esprili tespitler yapanlardan. Bittim buna. Neyse, bu ergen kendini çok olgun havalarda filan sanıyor. Nefret ettiğim bir şey de, kendinden büyük laflar eden yeni yetmelerdir yani. Yine de onu bir tanımalısınız. Ömrünüzde onun kadar gönül çelen bir herif görmemişsinizdir. Oldukça da kıyak heriftir; kabul etmek gerek yani. Vay canına ya, büyüyünce bundan tam bir aylak adam olur herhâlde. Doğrusunu isterseniz, bazen beni öylesine sinirlendirdi ki şöyle yarım bir kafakol çekesim bile geldi. Neyse işte, bazen böyle zırvalıklar yapmak çok hoşuma gider. Nitekim okuyun bu kitabı ama sakın kimseye bir şey anlatmayın. Herifi özlemeye başlıyorsunuz sonra.