kendi kendimize ayrımcılık yarattığımız bir gün kesinlikle değildir. 8 mart tarihinde amerika’daki çalışma şartlarına karşı çıkan ve kilitlendikleri fabrikada ölen 129 emekçi kadının ölüm yıldönümüdür.

ayrıca cinsiyetçi yaklaşımların, çocuk yaşta evlendirilmelerin, tecavüzlerin, namus cinayetlerinin bir gün değil her gün konuşulması gereken bir ülkede yaşıyoruz.

hala bir “kız “ olarak neden mühendislik diye sorulan, kendi öğretmen babaannesinin öğretmenlik yazsaydın keşke eşinle çocuğunla daha çok ilgilenirdin veya babasından boşanan annesi için tilkinin dönüp dolaşacağı yer kürkçü dükkanıdır gibi cümleler sarf ettiği, akşam eve dönerken ikide bir arkasına bakıp çevresini kontrol ettiği, kendini güvende hissetmek için yolda yürürken telefonla konuştuğu, tecavüze uğrayınca kırmızı ruj sürmüştü, kot giyinmişti, telefonunda çok fazla erkek kayıtlıydı diye suçlu görülen gösterilen, kadınların mal olarak görüldüğü bir ülkede bir gün için bile olsa kadınlardan bahsetmek zor gelmemeli.