bugün sahip olduğum anım; 8 mart ile ilgili çoğu iç karartıcı içerikleri okuduktan sonra bir ilaç mümessilinin kadınlar günü vesilesi ile asistana makaron getirmesi ve benim pahalı olduğu için fiyat/performans oranından şüphe ettiğim, hiç yemeyip sürekli yemenin hayalini kurduğum makaronu görünce çocuklar gibi şen ve coşkulu bir halde "ya ben bunlardan hiç yememiştiiim" diye bir heyecanla sarı makaronu hüpletmem. şimdi bu ne diyebilirsiniz ama ufak tefek hayallerimden birini bedavaya hallettim ben hem de gerçekten bir çocuk gibi mutlu oldum görünce, çok masumdum vesselam. ama tadını sevmedim. makaron abartılmış bir balondur.