sarmaşık, gişe memuru' ndan sonra izlediğim ve beğendiğim bir tolga karaçelik filmi daha. film sundance film festivalinde en iyi film seçilmiş. yönetmen karaçelik kendi deyimi ile insani halleri anlatma derdinde. karaçelik bu filmde ve diğer filmlerinde de olduğu gibi birbirinden farklı insanları yine dışarıdan izole olmuş bir alanda bir araya topluyor ve onların hayalleri, gerçekleri arasında geçen durumları yer yer absürt, yer yer metafor içeren sahnelerle izleyiciye hikayeyi anlatıyor.

başrol oynayan üç oyuncu da (tuğçe altuğ, tolga tekin ve bartu küçükçağlayan) rollerini çok gerçekçi oynamışlar. özellikle tuğçe altuğ' un gazinoda kendinden geçtiği sahne çok hoşuma gitti.

!---- spoiler ----!

filmin bir yerinde gişe memuru kenan' ı da görüyoruz.

son sahnede ters köşe var.

intihar eden anne neden intihar etti? yanında hazırladığı diğer ip kimin içindi? baba nasıl bir insandı? gibi kafama takılan sorular var.

!---- spoiler ----!

keyifli bir film tavsiye ederim.