bazen öyle kızıyorum ki kendime.
çok yanlış bir zamanda,
çok yanlış bir bedende can bulmuşum.
ve ruhumu öylesine koyu bir bahtsızlık sarmış ki,
kimse hatalarımdan ders almama izin vermiyor.
ilk yanlışımda kaybediyorum daima.
ben sevdim,
hemde çok sevdim.
her ne kadar kendimi kandırsam da,
unutmaya çalışsam da özlüyorum.
bazen öylesine zarar veriyorum ki kendime,
içimi çınlatan çığlıklarımı duysanız ruhunuz bedeninizden sıyrılır.
elimde yalnızca bir yüzük,
bir tişört ve birkaçta fotoğraf kalmıştı.
her biri acımı deşiyor diye hepsinden kurtulmaya çalıştım.
yüzüğü denize attım,
tişörtü çöpe attım ki pişman olup geri almak istediğimde yerinde bulamadım.
tüm fotoğraflarını sildim.
ama ihtiyacım var şuan bunların hepsine.
çünkü önce kokusunu unuttum,
sonra sesini,
şimdi de silüeti yitip gitti benden.
kabul ediyorum ben hata yaptım.
ama bıraksaydın da ders alsaydım be...
şimdi neredesin nasılsın bilmiyorum.
rüyalarım dışında sana ulaşacağım başka hiçbir şey yok.
hep hayal kuruyorum, ümit ediyorum.
bugün tam 16 ay oldu ayrılalı.
bekliyorum ama.
belki yine gelirsin.