kanaatimce uzun zaman oldu birileriyle iletişime geçmeyeli.zaman neye göre işler bilemesem de bana yalnız işliyor.son kalp çarpıntımdan sonra bırak bir eli tutmayı, sevdiği müzikleri sorup seveceği müzikler önerebileceğim , tüm müzik kültürümü üzerine nakşedebileceğim biri olmadı. 5 aydır muğlak duygularla baş etmek zorlasa da beni,benliğimi bana kattığı dengesizlik oldu.bedbin bir adam oluyorum yatağıma girince ,kulaklığımı takınca ama dışarı çıkınca insanlar arasında beni yalnız bırakmayan joker maskem bana gereksiz bir enerji katıyor.belkide bu sayede tutunabiliyorum hayat ağacına , dikenleri elimde kalsında hedefi düşlemek güzel.

günlük kısmına gelirsem bir kaç arkadaşın ev ziyareti hep gülünen şakalar , muhabbetlere eşlik etme sekansları.gece çöktüğünde ise bembeyaz bir yalnızlık..