dostoyevski'nin neden büyük yazar ve çağının çok ötesinde düşünce sistemine sahip olduğunu, insan psikolojisini çok çok iyi bildiğini bize gösteren kitaptır. oldukça da somut örneklendirilmiş hali de diyebiliriz. bu kitabın yazılış tarihi 1846. döneminde tutmamış ve hayal kırıklığı yaratmış. bugün için ise benzer konuları (benzer konunun ne olduğunu yazmak içimden gelmiyor açık bir spoiler olabilir) işleyen kitap ve filmlerin olduğunu biliyoruz. dostoyevski okudukça oğuz atay ve yusuf atılgan gibi yazarların dostoyevski'den etkilendiğini düşünüyorum. hani bir selim ışık var pir'imiz yada zebercetimiz.
yüzyıllar önce de bu kişiler eşliğinde kitapların var olduğunu ve müthiş kişilik analizleri ile aktarıldığını biliyor olmak güzel duygu. dostoyevski sanırım ilk'lerin temsilcisi.