ben seni alamam ah holofira
azığım tamtakır bineğim nalsız
bir belde geçerim kalacağım yok
dostlarım bivefa düşmanım yalsız
kolum halat değil bakracımda kum yok

ben seni alamam ah holofira
sade yoksulluktan yokluktan değil
eline kir olsun elli üç lira
amma ki alamam
bir uzak sevi gelmiş de çökmüş ta onlar gibi

ben seni alamam ah holofira
geç git hiç bakmadan eylenme e mi
pusatları parlak binbaş istesin
seni ulak elçi naib-i kral
ben hoyrat söyleyeyim, el bana hoyrat
gelip de ne diyeyim şu dillerim lâl

ben seni alamam ah holofira
baban kâfirine kılıç üşürsem
hem de gece bassam iti uykulu
şöyle “ya allah”la bohçanı dürsem
amma ki alamam

yaradan beni ne ardıç ne çınar ufarak çayır
koşumun gıcırdar ölmek dilerim
bağrım kaynıyordur yüklerim ağır
sen bir düş imişsin kuşluk çağında
soluma tükürdüm rabbim gafurdur
bilesin kavuşmak yoktur islâmlıkta
kavuşan kısmısı ancak gâvurdur