belkide her insanın rüyasıdır kendini tamamen olduğu gibi ifade etmek. hiç bir yalan söylemeden, hiç bir şey saklamadan olduğun gibi kendini birine ifade etmek. ama çok na mümkün gözükür bu. seni anlamış gibi gözüken insan bile uzaklaşır senden veya çoğu zaman sen ondan. sende diğerlerine ayak uydurur hatta bazen onların bir üstüne çıkarsın. sana baktıklarında sempati duyarlar ama hiç bir zaman samimiyeti ilerletemezsin. bazı şeylerin farkına varmışsındır ve öyle devam etsin dersin. ama bazı insanlar vardır ki, seni olabileceğin gibi olduğun insan olarak görmüştür ve kendini de öyle kendi olduğu gibi göstermiştir. nadir insandır bu. ve bu insan veya insanlar çok ama çok uzağındadır. sen özlemişsindir, onlar özlemiştir. ve ayık haliyle sana bunu söyler. işte bu noktada beraber deli gibi sarhoş olacağın günü beklersin. kadehler tokuşturulur ve kahkahalarla ile hüzünlü anılar birleşir. o gün, o günler gelene kadar, her şeye ve herkese rağmen devam dersin. her cümleden ayrı ruh halin bir noktayı işret eder ama halbuki bir çok farklı noktaya kayacaktır... diğer cümlelerde ziyade son cümleler ile ilgili bir şeyler diyeceğim dostlar. çünkü son cümlelerden önceki cümleler üstü kapalı olsa bile kendi içinde anlama oranına göre bir şeyler ifade eder ama son cümleler etmez. neyse uzatmayayım. biz insanlar her zaman aynı ruh halinde değilizdir. bazen çok hüzünlenir ve bazı insanlarla bazı şeyler paylaşırız(olumlu veya olumsuz konularda buna ihtiyaç duyarız). sonra pişman oluruz.ne anlatmak istediğimden bir şey anlayan varsa tebrik ederim... aslında pişmanlık kendini olduğun gibi ortaya sermektir. o pişmanlığa düşmemek ayrıca kendini ifade etme rahatlığına ulaşmak için bir şeyler yazdım. ^:swh^