yurdun mescit odasinda denk gelip her gittigimde birkac sayfa okumaya basladigim kitap. aslinda bu kitapla ilk karsilasmam soyle olmustu:
yagmurlu bir kasim gunu ders calismak icin kutuphaneye girmistim ama ders calisma arzum romanlari, hikayeleri, siirleri gorunce ucup gitmisti. kalinca bir kitaba gitti ellerim, bir sandalyeyi cekip sakince ve gozlerimi kitaptan ayirmadan oturdum. orhan pamuk ile de ilk karsilasmamdi bu. lise arkadasimin elinde gordugum orhan pamuk eserlerini animsadim. "hayatımın en mutlu anı" baslikli ilk bolum... kendisiyle ikinci defa karsilasana dek aklima kazinan betimlenen o sahne... ilk birkac sayfayi okuduktan sonra kutuphanenin kapanmak uzere oldugunu ogrendim. cikmam gerekiyordu ama kitabi da yanimda goturmek istiyordum. gorevliye alip alamayacagimi sordum. once kayit olmam gerekiyormus uzun bir surecti. her turlu ihtimalde su an alip goturemeyecektim. yerine koydum ve ciktim.
aylar sonra, mayis ayiydi sanirim, tekrar karsilasmistik ve ben birine ait olup olmadigindan emin degildim. her gittigimde oradaydi ve okuyup ayrilirken buldugum yere birakiyordum ama bir gun yanimda goturme karari aldim. odama cikardim ve duygudan duyguya atlayarak bazen aglayarak okuyup bitirdim. simdi benim kitapligimda, eminim ki burada olmaktan cok mutludur cunku ben onun benimle olmasindan cok mutluyum!