10 yaşındayken ezberlediğim, bütün mısraları anlamam belki de yıllarımı almış olan ve hala yeni yeni anlamlar yüklemekte olduğum belagat harikası şiir.
necip fazıl kısakürek'in ideolojik hedeflerinin ötesine geçeli çok oldu. yine de şiirlerini yalnızca birer sanat eseri olarak değil aynı zamanda birer manifesto olarak hala beğeniyor ve takdir ediyorum.

misalen:

-insandır sanıyordum mukaddes yüke hamal/hamallık ki sonunda ne rütbe var ne de mal : insan olmaya dair taşıdığımız her erdem, dini ve ahlaki değerler ya da saf dürüstlük ve yardımseverlik, insan olmanın bedeli olarak bizden bir şey götürecek. dünya nimeti olarak adlandırılacak hiçbir şey yoktur ki bizi insanlığımızın bir parçasından etmesin. o yüzden bir mukaddes yüke hamallık etmek rütbe ve malla bir arada olmaz.

anlatsak her dizesini anlatırız da böyle, sabır yok sabır.