bir süredir aralıklı olarak devam eden bir ilişkim vardı. çok ciddi olmamakla birlikte beraberken güzel vakit geçiriyorduk. bu arkadaş sık sık beni ne kadar sevdiğini söylerdi.

işim gereği senede bir iki kere denize açılıyorum ve yaklaşık bir iki ay süre ile görüşemiyoruz. denize ilk açıldığımda ona şaka ile karışık bu süre zarfında başkası ile birlikte olabileceğini söylemiştim. o da böyle bir şey yapmayacağını ısrarla dile getirmişti. amma velakin henüz ilk ayrı kaldığımız vakit başkası ile birlikte olduğunu itiraf etti. daha doğrusu zorunda kaldı. eski kocasından intikam almak için böyle bir şey yapması gerekiyormuş.
+peki neden benle kıskandırmıyorsun eski kocanı?
- çünkü seni kıskanmaz.
+neden?
-çünkü sen de onun gibisin. o ancak bu adam gibi dangır dungur hafif dallama birisini kıskanır.
+peki.

aradan bir kaç ay geçtikten sonra ben yine denize açıldım. göreve gitmeden önce yine espri ile karışık ona bu süre zarfında başkası ile birlikte olabileceğini söyledim. ve yine böyle bir şey olmayacak lafları havalarda uçuştu. denizden döndüğümde ise yine aynı adamla bir kez daha birlikte olduğunu öğrendim. inanmazsın fazla üzerinde durmadım, ama bir gün pazar sabahı onun evinde sevişirken kapı çaldı. anlamsızca tedirgin olduğunu farkettim ve nedenini sordum. o da ben yokken birlikte olduğu adamın peşine dadanmaya başladığını ve gizlice bu yeni taşındığı evin adresini de öğrendiğini söyledi. kız arkadaşımı biraz sıkıştırdıkça aslında sorumlunun tacize başlayan adam kadar benim manitada da olduğunu farkettim ve bir süre görüşmek istemediğimi söyledim. bir haftadır görüşmüyoruz ve gerçekten hayal kırıklığına uğramış hissediyorum. aldatılmış olmaya sanıyorum bünyem artık alıştı da, insanların bu halleri gerçekten katlanılamaz. bu arada bu bahsettiğim kız yaşını başını almış hali vakti yerinde bir mühendis.

ben kimseden sadakat sözü istemedim, kimseye sevgi sözcüklerini havalarda uçuşturmadım ve kimseyi herhangi bir şey için zorlamadım. kalbim kırık lan sözlük. çok çok uzun zaman sonra birisine güvenmeye ve onu sevmeye başlamıştım. ironi her yerde. en güvenilmeyecek olana güveniyor insan.

bakıyorum burada da kimse kalmamış. bu meseleyi yakın çevreme de anlatamıyorum. ne diyim şimdi insanlara ben. bizim manita vakti zamanında davulu tokmaklattı ama yeminler edince ses etmedim, oluruna bıraktım. şimdi de böyle böyle denmiyor.