sensizliğin his tırmalayan soğuğunda, silüetin belirir göz kapaklarımda,
bir âmâ gibi kör olmak isterim,
kıyamam gamzendeki gün doğumuna, vazgeçerim.

bir papatya ruhu hasıl olur kokuna,
rüzgarlar seni yükler bembeyaz bulutlara,
teninde can veren yağmur olmak isterim.
kıyamam canının yanmasına, ruhumu göğe terk ederim.

titrek bir gün ışığı ağaçların yapraklarında,
bir çiçek can bulur, çalının kaburgasında,
kimseler dokunmasın diye diken olmak isterim,
göz yumamam kasvetine, ondan bu soğuk kederim.

yer gök bir olsa, ölüm koksa havada,
bana yer sunsalar, sonsuz bir mafihada,
ruhumu azat etseler de, her iki dünyada,
ben her şeyden vazgeçip,
bir beyzada ölmek isterim.