sevgilimden x dergisi için istenen, feminizm konulu bir yazı yazmaktır.

önce kendisine ulaşıp yazı istemişler, çok sevinmiş, geldi bahsetti. ben de cesaretlendirdim biraz daha. aradan bir hafta geçti, strese girmeye ve sık sık ağlamaya başladı. yani daha önce bana anlattığına göre böyle bir şey yapmamış biri değil, üstelik bence siyasi tarih bilgisi benden fazla ve bu konulara hakim. şaşırdım. yazıyı yazarsa beraber üstünden geçebileceğimizi söyledim. kabul etti. fakat 2. hafta da yazıyı yazamadı. yazıyı benim yazmam gerektiğini söyledi. binbir türlü açıklama yaptım, etik konusu bile bunu reddetmem için yeterli bir başlıktı. kötü bir şey yazsa bile önemli değildi bana göre, yazsın göndersin kaba bir şey, tüm sorunlar onun yazısıyla çözülecek değil ki. bir şekilde üzerimde istemediğim kadar duygusal bir baskı yarattı. en son uyuduğu bir gece salona geçip yazıyı yazdım.

sabah kendisine okuttum. akşama bu seferde fazla siyasi bulduğunu söyledi yazıyı. neresi fazla olmuş, konuşalım tartışalım, senin siyasi dediğin yerler bence sosyolojik tespit ve betimlemelerden ibaret dedim. tekrar uzun uzun bana yeniden yazmam gerektiğini anlattı. yazı hakkında da çok siyasi olmuş lafından başka bir şey demedi. arada beni azarlamaya çalıştı. sinirlendim, o bu stresten bitap olmuş bir şekilde uyudu, ben de telefondan uğraşarak tekrar yazdım 5 bin kelime. politik ve mantıklı duruşu beni çokça etkileyen sevdiğim kadın, birden reddettiği ne varsa ona dönüşmüştü saçma sapan bir yazı için. o sürecin tamamını burada anlatmam mümkünsüz. velhasıl, yazıyı yazdım, gönderdi, çok beğendiler, yayınlandı. bi baktım yazıyı saçma sapan yerlerden kesmişler, ona sordum, en azindan neden kesmişler onu sor dedim, umrunda olmadı. ta ki bir iki gün sonra, gelecek sayıda mutlaka yazmasi gerektiği söyleyenene kadar. tabi ki gelip bana bunun imasını yaptı ama ben bir daha dokunmayacagimi, kendisi yazarsa okuyabileceğimi söyledim. sonra onlara ne anlattı bilmiyorum bahane olarak ama bir iki hafta ısrar ettikten sonra vazgeçtiler.

empati yapabiliyorum çok şükür. yazamamasının nedeni bariz hazırcılıktı. bunu beni azarlamaya çalışmasından anladım. her konuda iyidir hoştur, sevdiğim kadındır ama bu konuyu biraz soğuk ve gergin anlatmamın sebebi, reddettiği şeye dönüşmesi ve beni bu konuda sıkıştırma hakkı bulması kendinde (bu konuyu o vakit zaten tartıştık ve kavga ettik yani yüzüne söylemediğim bir şey yok).

çok kötü şeylerin altindan kalktik, daha büyük pişmanlıklarim hem ona hem hayatıma karşı elbette var. sadece ayrıldığımda, bir kaç şeyi bu olaydan yola çıkarak öngörebilirmişim -daha doğrusu görüp reddetmeyebilirmişim-.