• okudum
    • okuyorum
    • okumak istiyorum
  • youreads puanı (7.23)
Yazar emrah serbes
müptezeller - emrah serbes
güzel olmak isteyen alkolikler, berduşlar, kardeşler... zembereği boşalmış hayat memat ezberleri, tek gözlü geceler. yeraltının karın gurultusuna, belalı bir gündüze sarılan cuaralar.

müptezeller, uğultuların, yoksunluğun ve kaybeden delikanlıların romanı. lime lime, ufalanarak.

emrah serbes, kenarların soluğunu dünyaya katlanamayan, kendine gömülen çocukları haykırarak anlatıyor.

"üzülme baba." dedim, "alt tarafı bir ev, alt tarafı beton parçası ya. çalışır ederiz, yine alırız. ben de çalışırım bundan sonra, söz, alırız bir ev daha." "ona üzülmüyorum ki ben." dedi babam. "her ay evin taksitini ödedik de ne oldu. bak, uçup gitti elimizden balon gibi. keşke seni ağlatmasaydık çocukken. keşke sana o akülü arabayı alsaydık."

yaz biter, güz biter, hep kış gelir
  1. bakin emrah serbes, hakan gunday ve rastgelmedigim diger turkce yazan yeralti edebiyati yazarlarini okumak, okudugundan hosnut kalmak biraz daha hayatin kotu kokan taraflariyla karsi karsiya gelmekten kacinmayan insanlarin yapacagi seydir.
    emrah serbes'in bu kitabi bir nevi hayat hikayesi tadinda oldugu icin ilgiyle okudum, cunku bu adam yazilarina kendi hayatindan parcalar ilistiriyor. yazi dilindeki sadeligi de sevdim, okumayi ve dolayisiyla okudugundan anladigina odaklanmayi kolaylastiriyor. cok guzel aforizmalari var icine serpistirilmis, ic cizlatan turden ve bir o kadar da gercek. ayaklari yere basan sacmalikta bir roman. okuyup bitirdikten sonra gunlerce kafamda dolandi, ruyalarima girdi. hafizam bok gibi, simdi hikayeyi anlatan karakterin adini hatirlamiyorum ama onunla butunlestim sanki. etrafi kotu deneyimlerle ve tahta eksiklikleriyle dolu olan bu hayali kitap kahramaniyla tanismak istedim resmen.

    bilmiyorum neden, bu kitap beni cok etkiledi.

mesaj gönder