bir romanın iki tür okuyucusu olurdu: zeus gibi olanlar ve yahova’ya benzeyenler. evet, gerçekten de "ilah romancılar" gibi "ilah okuyucular" da olurdu. kadim yunanların ilahları antropomorfik idi; yani kendilerine benzer, yiyip içip sefa sürer, zina yapar ve bazen de acı çekerdi. fakat insanları kendi suretinden yaratan yahova'ya göre, insanlar teomorfik idi. ilahlar insana benzeyince iş kolaydı. insanlar "bu da bizden" deyip hayatlarına devam ederlerdi; ama insan ilâha benzedi mi, yükleneceği mesuliyet ziyade olurdu. zaten insanın eti ne budu ne idi, kaldı ki bir ilaha benzesin!

galiz kahraman - ihsan oktay anar