ben şanslı insanlardandım aile içinde ses dahi yükseltilmeyen bir ortamda büyüdüm. ailemle yaşadığım 18 sene şiddet kelimesi bir yana dursun, bağırma, tartışma, münakaşa olmadan büyüdüm. bu tabii ki yaşamınıza da sirayet ediyor. sadece kadına değil, hiç bir canlıya karşı şiddet eğiliminiz olmuyor. sorunları konuşarak çözmeyi biliyorsunuz.

ama yalnız yaşayıp, farklı insanlarla tanışıp, farklı insanlarla yakınlaştıkça gerçeklerden uzak yaşadığımı anladım. bakın bahsettiğim insanlar benden çok farklı sosyo kültürel bir ortamdan gelen insanlar değil. bilkent üniversitesinde, aileleri de kendileri de eğitimli, maddi gücü yüksek, yani kendi özgürlüklerine sahip insanlardan bahsediyorum.

önce etrafımdaki kızlardan duydum, "erkek gerektiğinde kadını susturacak, tokadı eksik etmeyecek" önce dalga geçiyorlar sandım baktım ciddiler. sonra buna şahit oldum. benim kanım dondu. üçte biri ebatında bir kızın bacaklarını mosmor edinceye kadar vuran bir "sevgili". bu o kadar aşağılık bir olaydı ki gözümde gerçek olamayacak kadar saçmaydı. aklımda ilk gelen arkadaşıma derhal rapor alarak karakola gitmekti.

peki ne oldu? kız bunu reddetti. çünkü hak ettiğini söylemişti. başka bir erkekle yakınlaşmış mı ne yapmış. ulan istersen git 50 tane adamla birlikte ol bu seni kötü bir insan yapar gene o danaya sana vurma hakkı vermez. işin en saçması bu olayın affedilmesi ve ilişkinin devam etmesi de değil, bu darbın "çekici" kabul edilmesiydi. "ne kadar da çok seviyor demek ki" dendi.

o arkadaşlardan koptum ondan sonra da gelişen benzer olaylardan sonra. kendi kız arkadaşımla yaşadığım sorunlarla olayı anladım.

ben, "sen benim akşam arkadaşlarımla dışarı çıkmama neden hemen izin verdin" temalı bir kavgada taraf oldum. çok saçma değil mi benim mi kafam basmıyor. neden bana hep izin veriyorsun, neden bana bağırıp çağırmıyorsun demek ki sevmiyorsuna geliyor iş. hani bunu da psikolojik şiddete ihtiyaca bağlarım da konu uzamasın üstteki ile ilişkilendirelim.

şimdi burada olayı anlatabildim mi? 1000 sene önce falan geçerli olan "bağıran, çağıran, güç gösterisi yapan" erkek hala bir şekilde çekici. kendisine zarar da verse bunu huzur verici bulan kadınlar mevcut.

bu kadınlar az olduğuna inanmak istiyorum benim bahtsızlığımdan çevrem bunlarla dolmuş olabilir bir dönem. ancak kadınlara en büyük kötülüğü de bunlar yapıyor. erkekler olarak zaten dizginlenmesi gereken bir ırkız. dizginleyecek olanlar da koyverince olmuyor.