nazım gibi bakmak gerek hayata,
iki mavi pencerenin ardından güzellikleri seçercesine süzmek dünyayı,
anlamlandırmak gerek sonra koca bir küreyi piraye'nin kar beyazı teninde,
bir çift papatya bulundurmak lazım elinde,
sevgilinin hasretini yatıştırmak için.

kirletmek gerek dalgaları ayın naif ışığıyla,
mevsimler çizmek gerek yakamozlardan denize,
akıp gidiverir yoksa günlerle sürüklenen tebessümler,
vakit, mutluluğu katletmeden değerini bilmek gerek.

yaşam bir kelebekçesine süzülür gökyüzünde,
her çırpınışın, ömründen bir nebze demek,
rüzgar hala dokunurken tenine,
seni seviyorum diyebilmek gerek.